Kickboxing in individual sport. It’s only you and your opponent in the ring. It’s you who decide if you are ready to fight or not. Finally it’s only you who can tell yourself „yes, I gave my best in preparations, I’m ready”. At some level you can’t blame your team, gym, partners, coach or environment. It’s you who decided „I’m ready” and step forward in the direction of the ring between the sounds of your song.
You need to focus. Focus on yourself. You know that even working out with the best team in the world is worth noting if you couldn’t push yourself to the limits.
You know that it’s your playground and that you need to create as much chances for yourself as it’s possible.
Stop looking at others. It’s not you teammate winning in the ring. It’s not your very best opponent losing the fight. It’s you.
Is your game.
Egoistic game.
—————————————-
Kickboxing to nie jest sport drużynowy. W ringu jesteś tylko ty i twój przeciwnik. To ty podejmiesz decyzję czy jesteś gotowy walczyć czy nie. I tylko ty możesz szczerze powiedzieć sam do siebie „tak, dałem z siebie wszystko, jestem gotowy i przygotowany”. Na pewnym poziomie nie możesz winić swojego otoczenia, drużyny, kolegów, klubu. To ty zadecydowałeś czy jesteś gotowy i to ty zrobiłeś krok w stronę ringu przy dźwiękach swojej muzyki.
Musisz być skupiony. Skupiony na sobie. Wiesz, że nawet treningi z najlepszymi na świecie ludźmi są nic nie warte jeśli nie przekroczysz własnych granic, własnych limitów. To twoje podwórko, jeśli sam nie stworzysz sobie szansy na sukces to nikt tego za ciebie nie zrobi.
Przestań oglądać się na innych. To nie twój klubowy kolega wygrywa w ringu. To nie twój rywal przegrywa walkę.
To ty.
To twoja gra.
Gra egoistów.
